بنابراین، یک پارچه ایده‌آل دارای مقاومت حرارتی بالا برای محافظت در برابر هوای سرد، مقاومت کم بخار آب برای انتقال حرارت کارآمد در شرایط تنش حرارتی نرم و ویژگی انتقال سریع مایع برای انتقال گرما و از بین بردن احساسات ناخوشایند لمسی است.
بنابراین آب دوستی الیاف ارتباط مستقیمی با راحتی دارد که یکی از مهمترین جنبه های پارچه های نساجی است. بنابراین یکی از اهداف این کار افزایش آب دوستی پارچه پلی استر پنبه (PES) است.
به طور خاص، اهمیت تعرق پارچه مورد تاکید قرار می گیرد زیرا این ویژگی به طور مستقیم با استفاده راحت از لباس ها مرتبط است تبخیر رطوبت در اثر تعریق نباید دمای بدن را تغییر دهد.
مراقبت از پارچه‌های PES آسان است و به سرعت خشک می‌شوند، اما تعریق نمی‌کنند و حتی در دماهای بالا به میزان بیشتری نسبت به پنبه باعث تعریق می‌شوند.
علاوه بر این، خواص آبگریز یک الیاف نیز به خوبی شناخته شده است که بر خواص ضد الکتریسیته ساکن و ضد خاک آن تأثیر می گذارد.
الیاف آبگریز، هنگامی که به اقلام نساجی شکلی تبدیل می شوند، تمایل به انباشتن بارهای ساکن با تمایل به پذیرش و حفظ کثیفی و کثیفی دارند.
الیاف آبگریز مصنوعی نیز تمایل به اولئوفیل دارند بنابراین، اگر روغن و دوده در فیبر جاسازی شوند، خواص آبگریز باعث جلوگیری از ورود آب به فیبر برای حذف آلاینده ها می شود.
با توجه به مشکل سخت تمیز کردن الیاف اولئوفیل، این ویژگی ها باید به گونه ای اصلاح شوند که ورود آب برای سهولت در تمیز کردن امکان پذیر باشد.
با در نظر گرفتن اینکه راحتی فقط رطوبت یا آب دوستی نیست، این مطالعه همچنین بر مقاومت در برابر بخار آب و افزایش رفاه و آسایش از طریق تولید یون‌های منفی در پارچه تمرکز دارد.
پارچه‌هایی با خواص آبدوست و یا مواد ریز کپسوله‌شده که بر اساس پیزوالکتریک و پیرالکتریکی خود قادر به تولید و آزاد کردن یون‌های منفی هستند، می‌توانند از اصطکاک منسوجات با بدنه برای افزایش تولید یون‌های منفی و در نتیجه استفاده کنند.
افزایش حس مثبت پارچه یون ها بر فرآیندهای بیولوژیکی و ذهنی ما تأثیر زیادی می گذارند یون‌های منفی موجود در هوا می‌توانند طیف وسیعی از پاسخ‌ها را در انسان برانگیزند و ممکن است بر خلق و خو، رفتار و عملکرد برخی وظایف تأثیر بگذارند.
بنابراین، تغییرات PES نیز بر افزایش حضور یون های منفی و در نتیجه بهبود در رفاه کاربر تمرکز خواهد کرد.
