شلوارها در ابتدا به عنوان لباس نظامی طراحی شده بودند و حتی در قرن چهاردهم توسط شوالیه ها زیر زره های فولادی سنگین خود می پوشیدند.
با این حال، یک قرن بعد بود که شلوار زنانه مام استایل به یک لباس محبوب و مد روز تبدیل شد که دارای پارچه های باکیفیت و طرح های آراسته بود. این شلوار کاملاً فوق‌العاده بود، با شکلی که در قسمت ران بادکنکی قرار می‌گرفت و از ناحیه مچ پا خفه‌تر می‌شد.
شلوارهای قد کوتاه: شلوارهای قد کوتاه دارای خط کمری هستند که از زیر ناف شروع می شود.
شلوار رکابی : این شلوارهای باریک دارای یک بند در پایین ساق شلوار هستند تا پا از آن عبور کند.
این شلوارهای ساق به گونه ای طراحی شده بودند که با چکمه هایی تا زانو که سوارکاران می پوشند، پوشانده شوند.
نوع دیگری از شلوارهای اسب سواری، شلوارهای گشادی هستند که در قسمت مچ پا قرار می گیرند.)
شلوار راست : این شلوار از کمر تا لبه مستقیم است. شلوارهای راسته یک سبک رایج در شلوارهای مجلسی هستند.
شلوارهای سبک: این شلوارهای سبک وزن در ابتدا برای پوشیدن روی لباس های ورزشی طراحی شده بودند. به شلوار و ژاکت های همسان، لباس ورزشی می گویند.
شلوار گشاد: شلوارهای گشاد که به شلوار palazzo نیز معروف هستند، در قسمت کمر قرار می‌گیرند.
همچنین انواع شلوارهای کاربردی تری در این دوران وجود داشت که باریک تر، راحت تر و طول مچ پا بودند که عمدتاً توسط کارگران پوشیده می شد.
در قرن بیستم بود که ما شروع به دیدن انواع مدرن شلوارهایی کردیم که امروزه می شناسیم و دوست داریم. در این دوره، زنان شروع به پوشیدن شلوار برای اوقات فراغت و مد کردند، اما تا دهه 1970 بود که شلوار برای زنان به طور گسترده ای به عنوان لباس مناسب پذیرفته شد.
